Objawienie Pańskie

Uroczystość Objawienia Pańskiego (6 stycznia) należy do pierwszych i najstarszych świąt, które uświęcił Kościół. Obchodzone było wcześniej niż Uroczystość Narodzenia Pańskiego. O pokłonie Mędrców ze Wschodu czytamy w Ewangelii wg św. Mateusza (Mt 2, 1-12) Nie ma tam jednak wzmianki o liczbie mędrców czy o ich imionach. Tradycja nadała im imiona Kacper, Melchior i Baltazar. Ostatecznie liczba trzy pozostała i miała ona m.in. wpływ na ilość darów złożonych nowo narodzonemu Królowi.

Dary: złoto – podkreślało godność królewską Jezusa, kadzidło – Jego bóstwo, a mirra – była zapowiedzią męki, która była udziałem Jezusa Zbawiciela.

Od XV/XVI w. w kościołach poświęca się do dziś kadzidło i kredę. Kredą oznaczamy drzwi na znak, że w naszym mieszkaniu przyjęliśmy Wcielonego Syna Bożego. Piszemy na drzwiach litery K+M+B, które mają oznaczać imiona Mędrców lub też mogą być pierwszymi literami łacińskiego zdania: (Niech) Chrystus mieszkanie błogosławi – po łacinie: Christus mansionem benedicat. Zwykle dodajemy jeszcze aktualny rok.

Uroczystość Objawienia Pańskiego od roku 2011 jest dniem wolnym od pracy. W kalendarzu liturgicznym jest też obchodzone jako święto nakazane.

Tego dnia w różnych miastach odbywa się tzw. Orszak Trzech Króli.