Święto Matki Bożej Ostrobramskiej Matka Miłosierdzia

Wizerunek Najświętszej Maryi Panny z lekko pochyloną głową, w aureoli dwunastu gwiazd i wielu promieni zna chyba każdy katolik. Jej przymknięte oczy, skrzyżowane na piersiach delikatne dłonie, smukłą postać okoloną półksiężycem. Jej urok, łagodność, niezwykła słodycz i zamyślenie wzbudzają ufność i nakłaniają do modlitwy.

Nie istnieją sprawdzone dane o pochodzeniu obrazu i jego autorze. Przypuszcza się, że to wybitne dzieło namalowano w pierwszych latach XVII wieku.

Od 1735 r. w Wilnie zaczęto obchodzić w listopadzie święto Opieki Matki Najświętszej. W 1761 r. zanotowano pierwszy cud. Na znak doznanych łask zawieszano w kaplicy w Ostrej Bramie w Wilnie liczne wota. 1773 r. papież Klemens XVI zezwolił na publiczne odprawianie tam nabożeństw. W 1828 r. na frontonie kaplicy umieszczono napis: „Matko Miłosierdzia – pod Twoją obronę uciekamy się”. Wskutek nakazu władz zaborczych nadano mu formę łacińską: Mater Misericordiae – sub Tuum praesidium confugimus!

Wiele godzin przed obrazem Miłosiernej Matki spędziła na modlitwie św. s. Faustyna, sekretarka Miłosierdzia Bożego, mieszkająca w wileńskim domu swego Zgromadzenia. W okresach komunistycznych prześladowań w ręce Królowej Ostrobramskiej oddawał losy narodu polskiego i ludów pobratymczych Prymas Tysiąclecia. Przed wizerunkiem Matki Miłosierdzia modlił się również papież Jan Paweł II.