O tym warto wiedzieć

Wykład ONLINE  „Cyberbezpieczeństwo dla uczniów i rodziców”

Zapraszamy do udziały w kolejnej propozycji Białostockiej Akademii Rodziny. Tym razem wykład ONLINE poświęcony będzie cyberbezpieczęństwu: „Cyberbezpieczeństwo dla uczniów i rodziców”, spotkanie online odbędzie się 15 marca 2021 roku o godz. 17.30
informacje szczegółowe i zapisy na stronie:
http://rodzina.bialystok.pl/aktualnosci/948/wyklad-online-cyberbezpieczenstwo-dla-uczniow-i-rodzicow/
Zapraszamy do skorzystania z innych ciekawych propozycji warsztatów i wykładów dla rodziców i dzieci. Informacje szczegółowe na stronie Białostockiej Akademii Rodziny

http://rodzina.bialystok.pl/aktualnosci/

---

Wykład ONLINE „Jak rozmawiać z nastolatkami?”

Białostocka Akademia Rodziny zaprasza na wykład ONLINE
„Jak rozmawiać z nastolatkami?”, który odbędzie się 3 marca 2021 r. o godz. 17:00

Serdecznie polecamy i zachęcamy do udziału w spotkaniu poświęconym procesowi komunikacji z nastolatkiem.

Informacje szczegółowe oraz zgłoszenia – na stronie Białostockiej Akademii Rodziny. http://rodzina.bialystok.pl/aktualnosci/946/wyklad-online-jak-rozmawiac-z-nastolatkami-/

---

23.02.2021 – Dzień walki z depresją

Depresja to choroba, która według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), jest jedną z najpoważniejszych jednostek chorobowych na świecie.
 Zachęcamy do przeczytania materiałów informacyjnych na ten temat.
https://www.nfz-bialystok.pl/aktualnosci-oddzialu/sroda-z-profilaktyka-depresja-w-czasach-pandemii/

https://www.wrotapodlasia.pl/pl/zdrowie/wiadomosci/inne/23-lutego–ogolnopolski-dzien-walki-z-depresja.html

---

Białostocka Akademia Rodziny zaprasza na Wykład ONLINE

Wpływ pandemii na zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży.

Wykład odbędzie się 18 lutego 2021r. o godz. 17.00

Osoby chętne proszone są o zapisanie się przez formularz rejestracyjny.

Każdy z zapisanych uczestników otrzyma link do wykładu na platformie.

Szczegółowe informacje i zgłoszenia na stronie Białostockiej Akademii Rodziny

Serdecznie zachęcamy do udziału!

---

Poradnia on-line „Zawsze jest jakieś wyjście” 

Poradnia on-line „Zawsze jest jakieś wyjście” łączy użytkowników poszukujących pomocy: psychologicznej, pedagogicznej, terapeutycznej ze specjalistami oraz instytucjami publicznymi, które taką pomoc zapewniają.

W związku z zagrożeniami wynikającymi z pandemii i potrzeby zwiększenia dostępności do uzyskania specjalistycznej pomocy psychologicznej dla uczniów, wychowanków,  rodziców i nauczycieli szkół i placówek oświatowych powstała poradnia on-line z zakresu ochrony zdrowia psychicznego.

Zachęcamy do zapoznania się i skorzystania z oferty poradni. Informacje szczegółowe na stronie https://zawszejestjakieswyjscie.pl/

---

Czy wiesz, jak budować odporność psychiczną swojego dziecka?

Drogi Rodzicu!

Czy wiesz, jak budować odporność psychiczną swojego dziecka. Odporność psychiczna to cecha osobowości, która wpływa na to, w jaki sposób ludzie reagują na wyzwania, stres i presję, niezależnie od okoliczności. Osobami, które opracowały najbardziej aktualny model odporności są Peter Clough i D. Strycharczyk. Opierając się na wielu badaniach, stwierdzili, że na siłę i odporność składają się cztery czynniki (4C): wyzwanie, pewność siebie, zaangażowanie i poczucie wpływu.

Na tle trwającej epidemii termin „odporność” nabrał niezwykłego znaczenia. Potrzebujemy zasobów odporności do obrony przed zagrażającym wirusem. Silny układ odpornościowy działa niczym tarcza osłaniająca przed potencjalnym atakiem. Zważywszy na fakt, iż system obronny jest ściśle powiązany z systemem nerwowym, warto zadbać o ich efektywną współpracę. Kondycja psychiczna wpływa znacząco na odpowiedź immunologiczną naszego organizmu, długotrwały stres, nierozładowane napięcia mogą ją osłabić, a dobrostan emocjonalny – wzmocnić. Im bardziej jesteśmy odporni, tym łatwiej nam mierzyć się z codziennymi problemami, chronić przed cierpieniem i przetrwać nawet najtrudniejsze kryzysy: osobiste, rodzinne, zawodowe, czy społeczne. Im większa w nas siła psychiczna, tym lepiej radzimy sobie z przeciwnościami, naciskami i ograniczeniami, szybciej wracamy do równowagi po życiowych wstrząsach i dokonujemy lepszych wyborów.

Każdy z nas przychodzi na świat z określonymi predyspozycjami psychicznymi warunkowanymi przez procesy nerwowe. Oczywiście rzadko się zdarza, by ktoś miał „książkowy” typ temperamentu. Najczęściej wykazywane są pewne tendencje, które mogą wskazywać na posiadany typ procesów pobudzenia i hamowania w mózgu. Na uwarunkowania biologiczne nakładają się wpływy środowiskowe, które mogą albo wspomóc dziecko w rozwijaniu siły i odporności psychicznej, albo też wzmacniać takie niekorzystne cechy jak: lękliwość, bezradność czy brak poczucia sprawstwa. Istnieje wiele typologii stylów wychowawczych, które stosują rodzice. Część rodziców stosuje różne style w zależności od okoliczności, co także jest bardzo niekorzystne z punktu widzenia dziecka – brak jest wtedy bowiem przewidywalności, która buduje poczucie bezpieczeństwa. Wpływ środowiska rodzinnego na funkcjonowanie dzieci i młodzieży może mieć charakter pozytywny, poprzez wspieranie rozwoju jednostki lub negatywny, stanowiąc źródło patologii. Niektóre rodziny w obliczu kryzysu lub chronicznego stresu stają się dysfunkcjonalne, a wychowujące się w nich dzieci, doświadczając traumy, przestają się prawidłowo rozwijać lub przyjmują w życiu pozycję ofiary. Najczęściej przedstawia się trzy style wychowania.

Styl autokratyczny – zakłada wyraźny dystans między rodzicami a dzieckiem. Rodzice kontaktują się z nim w sposób formalny, nie wnikając w jego potrzeby psychospołeczne, zainteresowania, motywy i uzdolnienia itp. Starają się kierować dzieckiem wydając polecenia i zakazy. Uznają tylko racje własne, nie tolerują sprzeciwu. Manipulują dzieckiem, nie dopuszczając go do współdecydowania w sprawach rodzinnych. W razie nieposłuszeństwa stosują surowe kary. Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa. W przypadku szczególnie nasilonej postawy autokratycznej dziecko żyje w ciągłym napięciu; odznacza się przesadną uległością lub przeciwnie, buntowniczą postawą wobec innych. Obowiązujące normy i zakazy przyswaja jako coś narzuconego z zewnątrz, dlatego też kieruje się w swoim postępowaniu własnym, egoistycznie pojmowanym interesem. Dziecko skłonne jest do łamania niewygodnych dla siebie przepisów, zwłaszcza gdy brak jest kontroli rodziców. Ma małe szanse na uwewnętrznienie norm moralnych, ponieważ nie uważa ich za swoje.

Styl liberalny – nazywany także „wychowaniem bezstresowym”, polega na całkowitym niemal pozostawieniu dziecka samemu sobie (nie w znaczeniu braku opieki, ale w znaczeniu kształtowania jego rozwoju społeczno – emocjonalnego), a więc nie wtrącaniu się w jego sprawy, tolerowaniu aspołecznych zachowań. Istotną cechą liberalnego stylu wychowania jest zarówno pobłażliwy stosunek do dziecka, jak i przesadna uległość, wyrażająca się m.in. w spełnianiu wszelkich jego zachcianek i życzeń. Często to dziecko kieruje rodzicami, korzysta z nadmiernej swobody i przywilejów, co w konsekwencji sprawia, iż jest osobą wprawdzie o dużym poczuciu własnej wartości (niestety często zbyt dużym), ale niejednokrotnie egoistyczną, niezdyscyplinowaną wewnętrznie, niezdolną do trwałego wysiłku, mało zahartowaną.

Styl demokratyczny – jest najkorzystniejszym stylem wychowania dla rozwoju osobowości dziecka. Dziecko bierze udział w życiu rodziny, omawia, dyskutuje i planuje sprawy codziennego współżycia rodzinnego – oczywiście będąc na odpowiednim etapie rozwojowym i wiekowym. Zna zakres swoich obowiązków, na które sam się zgodził. Rodzice preferujący ten styl wychowania nie stosują na ogół kar, a raczej wyjaśniają dziecku, jak i dlaczego powinno postąpić inaczej, posługują się metodami perswazji i argumentacji. Zamiast kar uprzedzają o możliwych konsekwencjach w przypadku nieposzanowania zasad. W takiej rodzinie rodzice odwołują się w pierwszym rzędzie do uczuć i ambicji dziecka. Stosują zachęty, dążą do bliskiej emocjonalnej relacji z dzieckiem. Najkorzystniejszym dla rozwoju emocjonalno – społecznego dziecka, a w efekcie dla kształtowania w nim wiary w siebie, poczucia odpowiedzialności i umiejętności nawiązywania zdrowych relacji z innymi jest styl demokratyczny. Daje on solidne podstawy do budowania odporności psychicznej i właściwego radzenia sobie z sytuacjami trudnymi w życiu.

Osoby odporne psychicznie są zdrowsze, rzadziej doświadczają zaburzeń, stanów lękowych i depresyjnych, czy uzależnień. Utrzymują wysoki poziom motywacji wewnętrznej, lepiej znoszą krytykę, częściej osiągają sukcesy, a porażkę traktują jako szansę na rozwój. Choć natura wyposażyła każdego człowieka w zdolności adaptacyjne, to nie obdzieliła wszystkich jednakowo. Mimo istniejących dowodów na to, że odporność psychiczna jest przekazywana genetycznie, to nie ma gwarancji, że „silni” rodzice będą mieć silne psychicznie dzieci i odwrotnie. Dobra wiadomość jest taka, że odporność można kształtować, aby lepiej reagować, pamiętając, że trening czyni mistrza ?